Touched!

 

 

 Rse tersentuh bila bce esei yg kwn ak tlis..

It all about her life...ctr dia  wt ak rse terharu lg2 bila ak bce sentence yg nie:

 

"Abah dahulunya bekerja sebagai pemasang wayar kabel bawah tanah di Kuala Lumpur. Hanya balik ke rumah seminggu sekali. Selepas syarikat itu muflis. Abah membuat keputusan untuk mencari kerja di Melaka sahaja. Selepas itu abah mendapat kerja membawa lori barangan kilang. Lama juga abah bekerja di situ. Setelah uzur kini, abah hanya mampu bekerja membawa lori kelapa sawit, itu pun untuk kawasan yang terdekat sahaja.

“Abah ya sayang abah sangat-sangat…”

Abah cuma hendakan yang terbaik untuk anak-anaknya. Beliau tidak mahu anak-anaknya mengikut jejaknya bekerja di sektor swasta dan berkelas bawahan pula. Kerana beliau sudah makan garam dahulu sebelum kami. Aku juga pernah diberitahu oleh mak, yang abah tidak berkesempatan untuk memasuki tentera. Oleh itu beliau mahu anaknya menyambung impiannya."

Ye...ak akui stiap bapa sentiasa mahukan yg terbaik untk ank2nya.....Aku juga pasti dseblik ktegasan yg dlkukan tersimpn sebabnya yg trsendri..